22 januari 2012 Dens Gala Oss, onze eerste wedstrijd na de Nederlandse Kampioenschappen in november 2011. Ook onze eerste keer Dens Gala, een hele mooie lokatie. Jammer dat onze eerste ronde anders ging dan we eigenlijk zelf gewild hadden.
Een beetje te gretig van start misschien................ten koste van de kwaliteit van ons dansen. Het is niet te ontkennen dat onze eerste ronde in ieder geval niet was zoals hij moest zijn. Vier paren werden rechtstreeks doorgeplaatst naar de halve finale. Voor ons volgde, als vijfde geplaatst, een redance. In de redance hebben we onze score gelukkig goed gemaakt. Met 43 van de te behalen 45 crossen van de 9 juryleden gingen we naar de halve finale. Daarna door naar de finale. De vier paren die na de eerste ronde rechtstreeks waren doorgeplaatst bezetten vervolgens bij de prijsuitreiking ook de eerste vier plaatsen. De vijfde plaats was weer voor ons. Natuurlijk hadden we graag een plekje hoger op de ladder gestaan, maar met allemaal sterke tegenstanders in deze finale mogen we niet ontevreden zijn.
Zondagochtend; verzamelen bij mij thuis en dan met de ouders van Alex en van mij (vaste fans), Ingrid Visser (zus van) en haar danspartner Dennis van der Linden in "de bus" naar Wijchen Swingt. Voor Ingrid en Dennis hun eerste wedstrijd bij de NADB. Voor Alex en mij de eerste keer Wijchen Swingt. Spannend. Een goed bezochte wedstrijd, gezellig veel publiek en een behoorlijke opkomst in alle klassen. 14 Paren in de A klasse waarvan er na de eerste ronde 8 werden doorgeplaatst naar de halve finale en wij waren erbij. Geen redance, dus even tijd om te relaxen en dan op voor de halve finale. Hier en daar luidkeels aangemoedigd door onze aanhang, vrienden en bekenden dansten wij ons in de halve finale door naar de finale. Alles ging lekker in de finale totdat Alex in de quickstep plotseling "plat ging" en recht achterover met zijn hoofd tegen de vloer klapte. Bij Alex ging helemaal "het licht uit", hij bleef gestrekt op zijn rug op de vloer liggen. Dat was echt ontzettend heftig!!! De verzorging werd erbij gehaald. Gelukkig kwam hij na een aantal minuten weer bij kennis (voor mijn gevoel leek dat een eeuwigheid te duren) en stond hij na een poosje weer op twee benen. Ik stond nog te shaken van de schrik en was heel blij dat mijn pa en Moniek erbij waren om even te kunnen kalmeren. De quickstep was na de val van Alex stilgelegd maar we besloten toch de vloer weer op te gaan om het laatste stukje finaledans af te maken. Het publiek reageerde superlief met een 
applaus omdat we weer terug waren. Wij hebben het laatste stukje finale wel gedanst maar, om het rustig te houden, alleen basis. We eindigden op de tweede plaats. Het lijkt er op dat Alex alleen een bult en hoofdpijn heeft overgehouden aan zijn val. Iedereen die ons deze wedstrijd heeft aangemoedigd en na de val van Alex met ons heeft meegeleefd namens Alex en mij echt HARTSTIKKE BEDANKT. Anne 
