Vandaag vroeg opgestaan voor de Nederlandse Kampioenschappen. Eerst richting Veenendaal en vervolgens met respectievelijk mijn vriend, de vriendin van Alex en mijn ouders op weg naar Almere. Hoewel wij, zoals we in ons eerdere bericht al hebben geschreven, de afgelopen maanden maar heel sumier aan de wedstrijden konden meedoen gingen we toch met goede zin en hoopvol op weg.
De start van de A klasse was om 11.05 uur. Bij de start van onze eerste ronde ging het tot de Weense Wals nog redelijk goed maar bij de slowfoxtrot speelde een probleem op waar ik al een aantal maanden veel last van heb. Inmiddels ben ik onder specialistische behandeling voor gewrichtsklachten in het Gelderse Vallei Ziekenhuis en twee dagen geleden met een nieuwe medicatie begonnen. Alex en ik besloten om toch de NK te dansen.
Bij de quickstep was het voor Alex en mij en voor insiders overduidelijk dat het niet goed ging. Mijn benen en voeten gingen al tijdens de slowfoxstrot volledig een eigen leven leiden. Ik heb de eerste ronde uiteindelijk met veel moeite kunnen uitdansen maar daarna was voor ons deze NK echt afgelopen. Natuurlijk was dat een hele moeilijke beslissing, ook voor mij, maar ik kon !!
niet anders en ik had het echt geprobeerd. Wij moesten er daarom voor kiezen deze NK niet verder te dansen.
De teleurstelling was heel groot, voor ons allebei. Aan het einde van de eerste ronde liep Alex, voor iedereen die toekeek overduidelijk boos, de vloer af en liet mij alleen op de vloer staan. Ik weet niet wat mij op dat moment meer pijn deed; mijn voeten en benen of dat Alex mij doodgewoon op de vloer achterliet en nijdig wegstormde. Er moest dan ook wel even een en ander besproken en verwerkt worden. Goede danspartners zijn er voor elkaar ! Niet alléén als het goed gaat, maar ook (vooral) op die (dans)momenten dat het met een van beiden niet goed gaat en de steun van je danspartner juist extra hard nodig is ! ! Juist Alex, die in het verleden met regelmaat zomaar flauw viel op de vloer, zou dit moeten weten.
De rest van de dag hebben wij vanaf de tribune gekeken naar de prestaties van de andere dansers. Natuurlijk alle paren van Anthony en Moniek aangemoedigd en meegeklapt en meegeschreeuwd met alle Elshout supporters. Superspannend en super gedaan !!!!! Heel jammer dat wij vandaag niet meer op de vloer konden staan, maar verder was het, net als elk jaar, weer een hartstikke spannende leuke dag.
IEDEREEN VAN HARTE GEFELICITEERD!!!!!!
Met vriendelijke groet
